Evim evim güzel evim

18 Mayıs 2014 Burhaniye

Malaysia Havayolları’na ait uçağımız, 16 Mayıs 19.40’ta Bangkok’tan havalandı ve     Kuala Lumpur üzerinden İst’a vardığımızda saat sabah 06.20’ydi. Yol boyu servis edilen birbirinden lezzetli yemekleri, meyve sularını, şarapları, pastaları ve kahveleri itirazsız yeyip içtikten sonra vermiş olduğumuz kiloların birkaçını daha uçaktayken almaya başlayarak memleketimize döndük.

Yemek aralarında bolca da uyuduğumuzdan, havada kaldığımız süre çok daha fazla olmasına rağmen (aradaki saat farkı nedeniyle) sanki Bangkok’tan gece otobüsüne binmişiz de sabah İstanbul’a inmişiz gibi hissettik.

Havaalanında arkadaşlarımızla vedalaşıp ayrıldıktan sonra hemen alt kata inip metroyla Esenler Otogar’a geçtik. Planımız ilk bulduğumuz otobüse atlayıp bulabilirsek Burhaniye’ye bulamazsak da aktarma yapmak üzere Balıkesir’e geçmekti.

19 Mayıs’ın tatil olacağı ve herkesin havanın da güzel oluşunu fırsat bilip İst’dan kaçıyor olabileceği asla aklımıza gelmemişti tabiiJ Sonuç olarak Esenler’den kalkan ilk otobüsle Bursa’ya, oradan Balıkesir’e oradan da Edremit’e gelmemiz ve son olarak bir taksiye atlayıp evimize ulaşmamız tam 16 saatimizi aldı. Yani neredeyse Bangkok’tan gelirken harcadığımıza eş değer bir sürede İstanbul’dan Burhaniye’ye ulaşabilmiştik. Her ikimiz de o kadar yorgun, bitkin ve perişan durumdaydık ki kapıdan girdiğimiz anda evde yemekleri hazırlamış bizi bekleyen arkadaşlarımızın yüzlerinde gördüğümüz korku ve endişeyi kelimelerle ifade etmem mümkün değil. Tabii ki bu endişe büyük bir mutlulukla ve sevinçle gölgeleniyordu ama sanki eve iki hortlak gelmiş gibiydi ifadeleri; ya da bize çok benzeyen uzaylılar tarafından ziyaret edilmişlerdiJ

Muhteşem bir karşılama, bir sürü lezzetli yemek, boncuk boncuk olmuş duygu yüklü gözler ve sımsıkı kucaklaşmaların ardından tekrar evimizde dostlarımızla, ailelerimizle, kızımız Badem ve oğlumuz Remzi’yle beraberiz. Bahçemiz ormana dönmüş; her şey çıldırmış.. Erikler, limonlar, elmalar dallardan dökülüyor.. Çok özledik. Düşünmemek için sürekli başka şeylere yoğunlaştığımız, birbirimize dahi açıklamaktan korktuğumuz özlemimiz artık sona ermiş durumda; herkes yerli yerinde, sağlıklı ve hepsinden önemlisi “mutlu”. Tıpkı bıraktığımız gibiJ

Yeni bir gezide, yeni hikayelerle, sağlıkla ve mutlulukla yeniden beraber olabilmek dileğiyle “14 Şubat-17 Mayıs 2014 Güneydoğu Asya seyahat notlarımız” burada sona eriyor. Sevgi ve saygılarımızla şimdilik hoşçakalınJ  Yakut&Bora

Bangkok'ta son yemeğimiz

Dönüş yolundayız

Güzel çocuklarım benim..

Kızımız canımız Badem'imiz

Sevgili dostlarımız Nevin'imiz ve Mürvet Ablamız

Evim güzel evim

Oğlumuz Remzi'miz