20 Şubat 2014 Perşembe

İfugaoların yerleşim merkezi BANAUE


19 Şubat BANAUE

Dönüş yolculuğumuz haliyle biraz yorucu oldu ama zamanımız bol olduğundan sık sık durup dinlenerek yürüdük. Banau’ye gidecek jeepney saat 09.30’da hareket etti; yine kişi başı 150 peso (7,5 TL) ödedik ve bizimle beraber nefes nefese durağa varan 10-12 kadar turist ve birkaç yöre insanıyla birlikte 1 saat sonra Banaue’deydik.

Şehrin girişindeki tabela 1940’da hazırlanmış. Burada, İfugaoların bu şekilde taş duvarla çevrili teraslarda çeltik üretimini ilk gerçekleştirenler olduğunu öğreniyoruz. Banaue ve köyleri ana yerleşim alanları. Bu alan toplam 400.000 km2 ve taş duvarların birbiri ardına eklendiği varsayıldığında dünyanın yarısını çevreleyebildiği yazıyordu.

Machu Pichu’yu ilk gördüğümüzde yaşadığımız heyecanı ve dağların tepelerindeki o buğday terasları karşısında duyduğumuz hayranlığı hatırladık. Machu Pichu 1500’lere ait; bu pirinç terasları ise M.Ö. 2.yy’dan kalma; yani Machu Pichu’dan 1500 yıl daha eski. Yapılan arkeolojik ve tarihi çalışmalarda dünyadaki diğer çeltik teraslarının da İfugao’lardan öğrenildiği tespit edilmş; İfugao’lar çeltiğin ataları. Tüm duvarlar yığma taştan yapılmış, dağlardan gelen doğal sularla besleniyor, hiçbir kimyasal kullanılmıyor ve 2000 yıldır tamamen doğal yollarla çeltik üretimi yapılıyor.

Batad’tan sonra Banaue çok gürültülü ve karışık tabii. Egsoz ve toz bulutu nefes aldırmıyor. Önce bir şeyler yemek üzere bir yere girdik. Birimiz balıklı pilav diğerimiz de etli pilavla karnımızı iyice doyurup kahvelerimizi içtikten sonra  Bontoc’a giden yol üzerindeki seyir noktalarına doğru yola koyulduk.

Banaue oldukça yoğun ziyaret edilen turistik bir yer olduğundan Manila dönüş biletini önceden almış olmak çok önemli. Dönüş tarihi belliyse Banaue’ye iner inmez alınabilir. Buradan Sagada’ya ve Baguio’ya da otobüsler var ve bu otobüslerde her zaman yer bulmak mümkün; önceden bilet almaya gerek yok.

Bontoc yolu üzerinde Banaue pirinç teraslarının fotoğraflanabileceği sayısız seyir noktası var. Hepsi de son derece keyifli manzaralar sunuyor. Yerel kıyafetiyle fotoğraf çektirip para kazanmaya çalışan yaşlı bir İfugao, Banaue’nin Japon işgalini gördüğünü, general McCarty’nin gelip Japonları memleketlerine postalayıp Banaue’yi nasıl kurtardığını anlattı. Yaşını sorduğumuzda “bilmiyorum ama sanırım 100’ü geçtim” dedi ve Japonların buraları nasıl yağmaladıklarını, bu pirinç teraslarını nasıl yerle bir ettiklerini anlatmaya devam etti.

Biraz daha dolaşıp bolca da fotoğraf çektikten sonra 19.00 otobüsüyle Banaue’den ayrılıp tekrar Manila’ya dönüyoruz.














1 yorum:

  1. geziyi ilgi ile takip ediyorum Libya çölünde serap görür gibiyim

    YanıtlaSil