19 Şubat BANAUE
Dönüş yolculuğumuz haliyle
biraz yorucu oldu ama zamanımız bol olduğundan sık sık durup dinlenerek yürüdük. Banau’ye gidecek jeepney saat 09.30’da
hareket etti; yine kişi başı 150 peso (7,5 TL) ödedik ve bizimle beraber nefes
nefese durağa varan 10-12 kadar turist ve birkaç yöre insanıyla birlikte 1 saat
sonra Banaue’deydik.
Şehrin girişindeki tabela
1940’da hazırlanmış. Burada, İfugaoların bu şekilde taş duvarla çevrili
teraslarda çeltik üretimini ilk gerçekleştirenler olduğunu öğreniyoruz. Banaue
ve köyleri ana yerleşim alanları. Bu alan toplam 400.000 km2 ve taş duvarların
birbiri ardına eklendiği varsayıldığında dünyanın yarısını çevreleyebildiği
yazıyordu.
Machu Pichu’yu ilk gördüğümüzde
yaşadığımız heyecanı ve dağların tepelerindeki o buğday terasları karşısında
duyduğumuz hayranlığı hatırladık. Machu Pichu 1500’lere ait; bu pirinç
terasları ise M.Ö. 2.yy’dan kalma; yani Machu Pichu’dan 1500 yıl daha eski.
Yapılan arkeolojik ve tarihi çalışmalarda dünyadaki diğer çeltik teraslarının
da İfugao’lardan öğrenildiği tespit edilmş; İfugao’lar çeltiğin ataları. Tüm
duvarlar yığma taştan yapılmış, dağlardan gelen doğal sularla besleniyor,
hiçbir kimyasal kullanılmıyor ve 2000 yıldır tamamen doğal yollarla çeltik
üretimi yapılıyor.
Batad’tan sonra Banaue çok
gürültülü ve karışık tabii. Egsoz ve toz bulutu nefes aldırmıyor. Önce bir
şeyler yemek üzere bir yere girdik. Birimiz balıklı pilav diğerimiz de etli
pilavla karnımızı iyice doyurup kahvelerimizi içtikten sonra Bontoc’a giden yol üzerindeki seyir noktalarına
doğru yola koyulduk.
Banaue oldukça yoğun ziyaret
edilen turistik bir yer olduğundan Manila dönüş biletini önceden almış olmak
çok önemli. Dönüş tarihi belliyse Banaue’ye iner inmez alınabilir. Buradan Sagada’ya
ve Baguio’ya da otobüsler var ve bu otobüslerde her zaman yer bulmak mümkün;
önceden bilet almaya gerek yok.
Bontoc yolu üzerinde Banaue
pirinç teraslarının fotoğraflanabileceği sayısız seyir noktası var. Hepsi de
son derece keyifli manzaralar sunuyor. Yerel kıyafetiyle fotoğraf çektirip para
kazanmaya çalışan yaşlı bir İfugao, Banaue’nin Japon işgalini gördüğünü,
general McCarty’nin gelip Japonları memleketlerine postalayıp Banaue’yi nasıl kurtardığını
anlattı. Yaşını sorduğumuzda “bilmiyorum ama sanırım 100’ü geçtim” dedi ve Japonların
buraları nasıl yağmaladıklarını, bu pirinç teraslarını nasıl yerle bir
ettiklerini anlatmaya devam etti.
Biraz daha dolaşıp bolca da
fotoğraf çektikten sonra 19.00 otobüsüyle Banaue’den ayrılıp tekrar Manila’ya
dönüyoruz.
geziyi ilgi ile takip ediyorum Libya çölünde serap görür gibiyim
YanıtlaSil