Manila'nın 80 km güneyinde TAAL VOLKANI VE KRATER GÖLÜ

20 Şubat Manila (Tagaytay & Taal Volkanı)

Banaue-Manila otobüsünde bu kez son derece hazırlıklıydık. Aircondition’dan korkumuz yoktu; yerimiz arka 5’lideydi ve klimanın etkisi buraya kadar azalarak geldiğinden ayrıca da şanslıydık.

Otobüs oldukça sarsıntılı ve aşırı süratli bir yolculuk sonrasında saat 03.15 gibi Manila’ya vardı. O saatte nereye gideceğimizi bilmediğimizden ve hostele de gidip 2 gece parası ödemek istemediğimizden Ohayami terminalinde birkaç saat oturmaya karar verdik. Saat 5 gibi hava aydınlanmaya başladığında kalkıp yol arkadaşlarımız Japon Aki ve Takuya ile birlikte bir jeepney’le Tayuman tren istasyonuna geldik oradan da metroyla Baclaran’a ulaştık. Ödediğimiz toplam para 2 kişi 46 Peso. Oysa 20 dakika önce taksici aynı yolu gitmek için 300 Peso istemişti.

Baclaran, merkezi olmakla birlikte biraz karışık bir yer. Hele de sabahın 5,5-6’sı olunca haliyle biraz daha tehlikeli olabiliyor. Hostel için yol sorduğumuz polis memuru bundan dolayı olacak ki bizi hostele kadar polis aracıyla götürmeyi teklif etti. Çok memnun olduk tabii ve trafiğin yoğun olduğu yerlerden ters yöne girerek falan 5 dakikada hostele vardık.

Hemen çantaları koyup 2 saat kadar uyuduktan sonra termosa kahve hazırlayıp Tagaytay’a gitmek üzere yola koyulduk. Bir jeepney’le Edsa&Taft caddelerinin kesiştiği köşedeki terminale geldik. Tagaytay’a giden otobüslerin üzerinde San Agustin yazılı; ilk kalkacak olana atladık kişi başı fiyat 77 Peso. Yolda kahve ve bisküvi ile kahvaltımızı yaptık; trafik nedeniyle şehirden çıkmak biraz zaman aldı ama sonrasında yol açıktı hemen hemen 2,5 saatte Tagaytay’a vardık.

Tagaytay'dan Talisay'a giden jeepneyler ve sepetli motorlar var. Sepetli motorlardan biriyle 100 Pesoya anlaştık (önce 200 istedi, sonra 150'ye düştü) ve 15 dakika sonra bizi Taal Volkanının bulunduğu adaya götürecek teknelerin kalktığı Talisay iskelesindeydik.

İskelede yine pazarlık devam etti; tekne için kişi başı 1000 Peso ile başladık, önce 1500 Peso fiyat aldık arkasından da 1200 Peso'ya indiler; devamında sıkı pazarlıkla 1000 Pesoya (iki kişi ) bize özel bir tekne ayarladık. Tabii sezonun da etkisi var bunda; bu mevsimde ortalıkta aman aman bir turist kalabalığı yok.  Karşıya geçiş hemen hemen yarım saat sürdü. Tekneden indikten sonra volkana çıkıp inmek yaya olarak 1 saat 45 dakika kadar sürüyor. Katır kiralanırsa bu süre 1,5 saate düşüyor. Bu sürede tekneci iskelede bekleyip getirdiği yolcuları geri götürüyor.

Ada için adam başı 50 Peso giriş parası ödedik; çok sıcak ve tozlu bir yolculuk olacağından maske ve şapka kiraladık ve rehber alma gereği duymadan yola koyulduk. Zaten yol Bağdat Caddesi gibi; inenler çıkanlar, katırlar ve toz duman yollar kaybedilecek gibi değil.

Krater gölünün bulunduğu yere son çıkış biraz dik onun dışında yol gayet sorunsuz; rahatlıkla yürünebilir. Göl Ekvator'da gördüğümüz Quilotoa'dan sonra bize çok büyüleyici gelmedi ama sonuçta halihazırda aktif olan bir yanardağ kraterinden bahsediyoruz. En son 1991'de patlamıştı hatırladığım kadarıyla..

Biraz fotoğraf çektikten sonra inişe geçtik; toplam 1,5 saatte çıkıp inmiştik. Teknecimizi bulup Talisay'a doğru tekrar açılmadan önce tozdan görünmez olan ayaklarımızı gölde şöyle bir yalandan da olsa yıkadık. Dönüşte sepetli motor bizi bekliyordu; tekrar Tagaytay'a dönüp Manila otobüsü için beklemeye koyuylduk.

Bu yazıyı otobüste yazıyorum; zaten Manila'ya da geldik sayılır. Sonuç olarak Taal Volkanı ve Tagaytay buralara gelindiğinde ziyaret edilebilecek keyifli bir yer, kesinlikle tavsiye ederiz. Yarın sabah Luzon Adası'ndan ayrılıp Busuanga Adası'na uçuyoruz. Coron'da görüşmek üzere..