28 Nisan
2015 Hırvatistan Split’teyiz
Dün akşam saat 20.15’te İtalya’dan Ancona’dan
bindiğimiz feribot sabah saat 07.00’de Hırvatistan’ın Split limanına yanaşıyor.
Feribotun yedinci katındaki kalabalık bir anda dağılıp da herkes arabalara ya
da otobüslere doğru hareket etmeye başladığında biz de oturduğumuz yerden
kalkıp yavaş yavaş insanları takip ederek arabamızın bulunduğu 5. kata
iniyoruz. Önce arabasız yolcular feribottan ayrılıyorlar sonra da arabalar
boşaltılıyor.
Gümrük görevlisi bayan son derece suratsız; sıra bize
geldiğinde hemen “nereye gidiyorsunuz ?”diye soruyor. “Hırvatistan’a geldik”
diyoruz gülümseyerek. Bu kez de “ne kadar kalacaksınız?” diye soruyor ama
kesinlikle hiç gülümsemiyor. “Bilmiyoruz ama 9 Mayıs’ta yeşil sigortamız
bitiyor ona göre buradan Arnavutluk üzerinden yavaş yavaş dönüyoruz işte”
diyorum. “Motoru kapatıp arkayı açın” diyor sert bir şekilde; arka kapıyı
açıyoruz ve içeri baktıktan sonra yaklaşık 5 dk kadar daha bizi bekletip
içerideki arkadaşıyla birlikte pasaportlarımızı inceleyip bilgisayardan bir
şeylere bakıyor. Sonunda pasaportlarımızı geri verirken “goodbye” !! diyor.
Hey gözünü sevdiğim memleketim.. Mevlana’nın çocukları
olarak biz herkese “gel, ne olursan, kim olursan, gel” derken adamlara bak daha
kapıda, hoşgeldin demeden gülegüle diyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder