03 Mart 2013 Pazar.. Neredeyse hiç rüya görmedim bu gece; belki de hiç
uyumadım bilemiyorum.. Sabah bir bacağım tutuk ve cenin gibi büzülmüş vaziyette
uyanıyorum; yanımda Bora hala uyuyor ve ben de biraz daha uyumak üzere tekrar
gözlerimi kapatıyorum. Etraf sessiz, gün yeni ağarıyor..
Birazdan otobüs
çalışmaya başlıyor; bu arada içeriye bir satıcı girip bağırmaya başlıyor
“empanadas cafe un dolar”.. Kısa süre sonra otobüsün içini ağır bir empanadas ve kahve kokusu sarıyor; Bora’yla
yavaş yavaş kalkıp dışarı çıkıyoruz. Dışarıda bir lavabo bulup elimizi yüzümüzü yıkayıp tekrar insana dönmeye çalışıyoruz. Hemen köşede
bir cafe var girip birer kahve söylüyoruz. Yanımızda poğaçalarımız var; çıkarıp
kahveyle birlikte atıştırıyoruz.
Saat 10.00 gibi
civardaki polis sayıları artıyor, sınır polislerine motorsikletli birkaç ekip
daha katılıyor. Galiba Ormeno firmasının otobüsü ve burada mahzur kalanlar için bir şeyler yapılmaya, telsizlerle izin benzeri bir şey alınmaya
çalışılıyor ama nafile! Öğrendiğimize göre bugün eylemin 6 günü ve 7 gün
süreceği söylenen eylemin bitmesi için en az 24 saat daha var.. Sorun kahve
üreticileri ile hükümet arasındaki fiyat anlaşmazlığı. Kahve üreticileri
hükümetin kahve için belirlediği düşük taban fiyat nedeniyle uzun zamandır sorun yaşıyorlarmış ve 5
gün önce büyük tomruklarla tüm otoyolları kapatıp eyleme geçmişler..
Yaşam felsefemiz itibarıyla kahve üreticilerinin yanındayız; keşke bizim memleketimizde de çay, tütün, pamuk üreticileri benzer direnişler yapsalar ve hatta biz de gidip yanlarında yer alsak diye düşünüp eylemcileri gönülden destekliyoruz; bizim asıl bozulduğumuz Ormeno firmasının bu bileti bize satarken Kolombiya’daki bu grev konusunda hiç bir uyarıda bulunmaması. Yani Quito'da veya Otavalo'da birkaç gün fazladan kalıp grev bitince Kolombiya'ya geçmek varken buralarda otobüslerde gecelemek zorunda kalmayı bir türlü hazmedemiyoruz ama yapabilecek bir şeyimiz de yok. Günlerden Pazar, civarda derme çatma bir lokanta ve otel dışında hiç bir şey yok ve en kötüsü de İspanyolca bilmiyoruz ..
Yaşam felsefemiz itibarıyla kahve üreticilerinin yanındayız; keşke bizim memleketimizde de çay, tütün, pamuk üreticileri benzer direnişler yapsalar ve hatta biz de gidip yanlarında yer alsak diye düşünüp eylemcileri gönülden destekliyoruz; bizim asıl bozulduğumuz Ormeno firmasının bu bileti bize satarken Kolombiya’daki bu grev konusunda hiç bir uyarıda bulunmaması. Yani Quito'da veya Otavalo'da birkaç gün fazladan kalıp grev bitince Kolombiya'ya geçmek varken buralarda otobüslerde gecelemek zorunda kalmayı bir türlü hazmedemiyoruz ama yapabilecek bir şeyimiz de yok. Günlerden Pazar, civarda derme çatma bir lokanta ve otel dışında hiç bir şey yok ve en kötüsü de İspanyolca bilmiyoruz ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder