5 Mart 2013 Salı.. Terslik üzerine terslik yaşadığımız ve ne yazık ki bu
tersliklerin aşılması için gereken bekleme süresini öngöremediğimiz için
yapmaktan vazgeçtiğimiz iki ülke Kolombiya ve Venezuela..
Belki biter ve devam
ederiz düşüncesiyle üç gün iki gece pek de insancıl olmayan koşullarda otobüste
geçirdiğimiz sürenin sonunda ısrar etmemeye ve Sao Paulo’ya güneyden, yani
Ekvador Peru ve Bolivya üzerinden dönmeye karar vermiştik..
Şimdi sırada
Kolombiya’daki bu eylemi bildiği halde bizi uyarmayan ve daha iki gün
önce bize Quito-Caracas bileti satan Ormeno firmasına ödediğimiz toplam 260$’ı
geri almak vardı. Ormeno’nun İpiales’teki yazıhanesinin yetkilisi Milton’la
-çok şanslıyız ki İngilizce biliyordu-
yaptığımız uzun görüşmeler neticesinde paramızın iade edilemeyeceği
ancak bu paranın yine Ormeno firmasıyla yapacağımız Guayaquil-Lima ve Lima-Sao
Paulo seyahatinden mahsup edileceği söylendiğinde moralimiz az da olsa yerine
gelir gibi oldu. Yapmamız gereken
Guayaquil’e gidip Ormeno’nun Ekvator’daki en yetkili kişisi olan Senyor
Americo’yu bulmaktı..
Hemen tekrar
Kolombiya’dan çıkış ve arkasından da Ekvator’a giriş damgalarımızı alıp, hemen
bir taksiye atlayıp geriye, Ecuador’un sınır kasabası Tulcan’a geçtik. Akşama
kadar Tulcan’da oyalanıp saat 19.00’da kalkacak ve bizi Guayaquil’e götürecek
otobüsü bekledikten sonra ertesi gün sabah 07.00’de Guayaquil’deydik.
Hemen bir taksi
çevirip Ormeno’nun terminaline geldik ve İpiales’te bize söyledikleri gibi
Senyor Americo’yu bulduk ama sayın yetkilinin yaklaşımı hiç de anlaştığımız
gibi değildi.. Adam “Kolombiya’daki eylem Ormeno’nun sorunu değil; ne paranızın
iadesi ne de mahsup edilmesi söz konusu olamaz” deyip işin içinden çıkıverdi..
Sonrası uzun bir sinir harbi ve yükselen ses tonları neticesinde telefonla bir
yerlerin aranması ve benimle İngilizce konuşup ne söylediğimi onlara çevirecek
bir tercüman bulunması oldu.. Evet Kolombiya’daki eylemden Ormeno’nun sorumlu
değildi ama Kolombiya’da devam eden bir eylem olduğunu bile bile bizi uyarmamak
ve “2,5 gün sonra Caracas’tasınız” diyerek bize 260$’a bilet satmak Ormeno’nun
sorumluluğu olmalıydı.. Neyse çevirmen
iyi bir şekilde söylediklerimizi anlatmış ve biraz da kendi fikrini
katmış olmalı ki görüşmeler netice verdi; Ormeno bizi aynı biletle Lima’ya
kadar götürecek ve Lima-Sao Paulo biletinden de Quito-Caracas bedelini (260$) mahsup
edecekti. Tabii bu arada kimse Lima-Sao Paulo otobüsünde yer olup olmadığını kontrol
etmemişti; hepimiz bu tartışmaya odaklanmış sadece bağırıp çağrışıyorduk!! Tahmin edilebileceği üzere Lima-Sao Paulo otobüsü tamamen doluydu ve en yakın sefer bir sonraki Perşembe günü yani tam 1 hafta sonraydı:(
Planı tekrar gözden
geçirip 1 hafta Lima’da kalmanın yaratacağı ekstra maliyeti değerlendirip bu
pazarlığı Guayaquil-Lima ve Lima-La Paz olarak yapıp en azından otobüs seferlerimizi sağlama aldık.
Ufak bir hasarla da olsa bu kavgadan galip çıkmıştık; dillerini konuşamıyorduk
ama bir şekilde derdimizi anlatabilmiş, haklılığımızı gösterebilmiş ve
isteğimize yakın bir çözüm elde edebilmiştik. Mutluyduk:) şimdi güzel bir kahveyi hak etmiştik:)
Ne yazık ki terslikler
peşimizi bırakmıyordu; yeni terslik sadece 8 saat uzağımızda bizi bekliyordu..
Saat akşamın 20.00’sinde Ekvador’dan çıkış almış ve Peru için giriş damgamızı
bekliyorduk ki yeni bir krizle karşılaştık!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder