Buenos Aires'ten Ushuaia'ya uçuş

8 Aralık 2012 sabahı BsAs.. Arjantin girişinde yapılan gümrük işlemleri için uyandırılana kadar kendimizden geçmişiz. Neyse sonunda  4 gün sonra saat 6.30 gibi (Arjantin saati’yle 5.30) tekrar BsAs otobüs terminali Retiro’dayız.  Uçak saatine daha 5 saat var ve aslında biz hala uyuyoruz.  “Bu durumlarda acil yardım için kahveden iyisi yok” deyip hemen yukarı çıkıp ve bir kafeterya’da kahvelerimizi içip bilgisayarımızdaki Patagonya ve Ushuaia notlarını okumaya başlıyoruz.

Ezeiza Havaalanı yani Ministro del Pistarini Havaalanına giden bizdeki Havaş benzeri otobüsler Retiro çıkışının az ilerisindeki Sheraton otelinin karşısından kalkıyor. Buradaki durağın adı Manuel Tienda Leon.. Zaten aslan logosundan hemen fark ediliyor. Havaalanına en uygun ulaşım yolu bu otobüsler (2 kişi 150 AR$) yoksa taksi minimum 200 AR$ tutuyor; 2 kişi için ekonomik değil..

Yaklaşık 40 dk’da havaalanına ulaşıp; koştur koştur içeri girip, sırtımızda özellikle de böyle yorgun günlerde  biraz daha ağırlaşan çantalarımızla uçuşlara bakıyoruz.. Sonra baştan bir daha bakıyoruz ve bir daha bakıyoruz ama saat 11.10 Ushuaia seferini bir türlü göremiyoruz.. Bu işler gerçekten çok  garip; beyin insana nasıl da yanılsamalar yaratıyor.. O kadar emin olmamıza, bir gün öncesinden defa defa bakmamıza rağmen bir anda ikimiz birden havaalanının doğru olup olmadığından şüphe duyar oluveriyoruz!! O andan itibaren “ ya emin miyiz burası mıydı yoksa o ucuş bu uçuş derken aklımızda burası mı kaldı?? Yoksa başka yerden mi kalkıyor bu uçak? Eyvah saat kaç? Kaç dakikamız var? PNR neydi? Hemen bir wi-fi bulmamız ve bilet mailine bakmamız lazım” gibi gibi panik halinde koşturmaya başlıyoruz.

Bu arada düşünüyorum da, sanıyorum böyle anlarda insanın gözlerinde farklı bir kararlılık oluyor yada belki de bu delilik fark edilir hale geliyor ve insanları ürkütüyor.. Çünkü böyle zamanlarda insanlar size sorun çıkarmayıp aksine yardım etmeye çalışıyorlar ve bu kez onların yüzlerinde de “ bela bu!!.. aman bir an önce işini yapsın da gitsin” gibisinden bir şey okunuyor..:))))))))))

Neyse, toplam 10 dk kadar süren bu panik halinden sonra mail açılmış, havaalanı EZE olarak teyid edilmiş ve her ikimiz de gerilip bırakılmış lastik gibi gevşemiş, artık dayanacak gücümüz kalmamış durumdayız.. Mutluyuz, bunu da atlattık (gerçi atlattığımızın ne olduğundan çok da emin değiliz; sadece yaşadığımız heyecan ve panik bizi birkaç yıl yaşlandırmış durumda hepsi bu!!) ve bir an önce uçağa binmek dışında bir şey istemiyoruz.  Hemen boarding kartları alıp çantalardan kurtulup çıkış kapısına kadar yürüyoruz; Allah’tan içeri alınmamız çok uzun sürmüyor. Bora’yı bilemiyorum ama ben yerime oturduktan sonrasını hatırlamıyorum; Bora bir şey yeyip içmiş etrafa falan bakınmış, benimse dünyaya geri dönüşüm ancak uyandığımda gerçekleşebildi. Başka bir dünyaya gelmiş gibiydim gözlerimi açtığımda; BsAs’de uyuduğumda yaklaşık 30 derece sıcaklık ve pırıl pırıl güneş vardı oysa şimdi karşımda bulutlu, kapalı havası ve bembeyaz karlı dağlarıyla Ushuaia duruyor; sıcaklık 5 derece ve yetmezmiş gibi bir de sulu kar yağıyor!!

Araukarya Patagonya'ya özel endemik ağaç